سیل؛ اعتراض طبیعت به دخل و تصرف در منابع طبیعی
در سالهای اخیر بسیاری از رودخانه های فصلی ایران، در اثر خشکسالی و کمبود تغذیه آب، رمق خود را از دست داده و هر روز لاغرتر شدند تا حدی که ساخت و ساز سودجویانه در حاشیه و حتی بستر رودخانه ها و عرصه های منابع طبیعی بی آنکه ذره ای به اضطراب سیل مبتلا باشند، توسط افراد سودجو صورت گرفت.
حال آنکه این کوته نظران هرگز به خشم و اعتراض و انتقام این رودخانه ها گمان نمی بردند. چرا که کوچک شدن مسیر رودخانه، باعث شد که با افزایش ناگهانی حجم ورودی، بسترهای رود، هجوم آبهای جاری و سیلاب را تحمل نکنند و خسارات سیل چندین برابر شود.
ساخت و ساز های غیر اصولی، عدم توجه دولت های اخیر به ایمن سازی خورهای ساحلی و رودخانه ها و دادن مجوز ساخت به برخی ویلاها، شهرسازی بدون توجه به گیاهان در برخی شهرها که باعث کمتر شدن جذب آب، در دشت ها شده است، عدم توجه به منابع طبیعی و برهنه بودن پوشش گیاهی شهر ها و اطراف آنها بخصوص در شهرهای ساحلی و دارای شیب زیاد
نیز این امر را تشدید نمود.
با در نظر گرفتن نقش بزرگ جنگل ها در جلوگیری از بروز سیلاب و نیز فراوانی بارش در سال جاری، بهتر است پس از مهار آبهای سطحی به کاشت درختان بومی هر منطقه در قسمتهای حاصل خیز حاشیه شهرها باشیم و در حفظ تالاب ها که مانند إسفنجی در مقابل امواج و طوفان عمل می کنند، بیشتر بکوشیم. از جمله اقدامات مؤثر دیگر می توان به ساختن مخازن طبیعی و سدهای خاکی و حوض های طبیعی جهت مهار بارش های سنگین؛ حفاظت رودخانه ها، آبخیزداری علمی و کشت درختان و گیاهان جهت بهم پیوستگی خاک که باعث تقویت آبهای زیر زمینی و تثبیت خاک است، نام برد.
لذا با این اقدامات علاوه بر گسترش فضای سبز و منابع طبیعی گامی مثبت در جهت جذب آب و ایجاد جویبارهای زلال پس از هر باران باشیم.
به راستی که حال بحران طبیعت و جنگل در شهرهای ایران مشهود است باید با گسترش فضای سبز، حفظ حریم رودخانه ها و کوه ها، به سمت گشودن گره های ریسمان قدرتمند توسعه پایدار قدم برداریم .
یادمان باشد تنها کسانی که حق دارند در حریم رودخانه ها و کوه و جنگل خانه کنند درختان و جانوران هستند .
به قلم: زهره رضازاده
بازدیدها: ۱۵۱
آخرین دیدگاهها