سایت صدف نیوز- شماره مجوز: 83030

رونمایی از “کمبوسه” اولین مجموعه شعر ابراهیم پشتکوهی

رونمایی از “کمبوسه” اولین مجموعه شعر ابراهیم پشتکوهی

رونمایی از کتاب “کمبوسه”

طی مراسمی که با حضور جمعی از شعرا، نویسندگان و دوستداران فرهنگ و هنر در کافه کتاب کانون فرهنگی غدیر بندرعباس برگزار شد، از اولین مجموعه شعر ابراهیم پشت کوهی با عنوان “کمبوسه: رونمایی به عمل آمد و کتاب مذکور توسط علاقمندان خریداری و با امضای شاعر تقدیم دوستداران شد.

به گزارش صدف نیوز: در این مراسم محمد سایبانی، سعید آرمات، موسی بندری، طیبه شنبه زاده و … درباره ویژگیهای شعر پشتکوهی و کتابی که منتشر کرده صحبت کردند و آنرا شایسته تحسین دانستند.

یکی از متن هایی که درباره این مجموعه شعر در این آیین قرائت شد را در اینجا منتشر می کنیم و امیدواریم مورد توجه شما قرار گیرد.

نگاهی به دفتر “کمبوسه یا … ” سروده ابراهیم پشتکوهی

بی‌وقفه نوشتن – علیرضا بهنام

نوشتار بی‌وقفه (Simultaneous ) از ابداعات میانه قرن گذشته میلادی است که توسط آلن گینزبرگ تئوریزه شد. در این نوع از نوشتار حرکت سطرها بر پایه تداعی لحظه‌ای است و هر دال کامل‌کننده دال پیش از خود است. تنوع تمهید در این‌گونه از نوشتار خواه‌ناخواه پدید می‌آید چراکه رعایت تقارن در ساختن فرم نوشتار اهمیتی ندارد.

اولین دفتر شعر ابراهیم پشتکوهی که با نام “کمبوسه یا پاک کردن خون از لب‌های مونالیزخورده” از نمونه‌های موفق اجرای این تکنیک در شعر فارسی است. اهمیت این تجربه در این است که بی‌وقفه نویسی اگرچه ممکن است در ظاهر آسان به نظر برسد اما از فرم‌های معهود مدرن به‌غایت دشوارتر است و همواره در معرض این خطر قرار دارد که شعر را به پرتگاه اطناب فرو بیندازد یا از رسیدن به یک فرم هنری بازدارد. شعرهای ابراهیم پشتکوهی خوشبختانه از هر دو خطر به‌سلامت جسته‌اند.

روایت در شعرهای “کمبوسه یا…” از حرکت بین استعاره‌ها شکل می‌گیرد و منطق عبور از یک استعاره به استعاره دیگر اغلب به‌صورت تداعی دال به دال است. در این شکل از فرم شعر تداعی آوایی روایت شعر را پیش می‌برد. مثلاً در شعر “کنسرت هار”  اولین بند نمونه خوبی برای نشان دادن این سازوکار روایی است:

تو پیش از داعش تو داغش را بر دلم گذاشتی

تو پیش از آن‌که به حافظه باستانی بشر شلیک کند ابوجهل جدید

تو انتحار مدرن ات را کرده بودی

تو بی که تلفاتی مرتکب شود چشم‌های تو

و التفاتی کند به موهای جوگندمی من

که از پیشانی بلندم عقب‌نشینی کرده است

تو در لحن لبم

تو حین گفتن می‌خواهمت

بمبی دستی جا دادی

(صفحه ۳۵ و ۳۶)

چنان‌که مشهود است داعش در سطر اول تداعی‌گر ابوجهل در سطر دوم است  که خود تداعی‌گر انتحار در سطر بعدی و تلفات در سطر بعدترش می‌شود تا انتها. تکرار واژه تو در میانه جمله علاوه بر ایجاد تأکید بر خطاب در نحو جمله اخلال کمی ایجاد می‌کند که کارکرد بیگانه سازی دارد. با همین اخلال کوچک در نحو جمله از حالت تکراری بیرون می‌آید و برای گوش شنونده تازگی می‌یابد. از سوی دیگر تضاد دایره واژگانی سرد و خشن این بند با محتوای عاشقانه‌اش طنزی تلخ را در خود جای‌داده است که از یک‌سو تغزل را مهار می‌زند و از سوی دیگر از شعاری شدن شعر جلوگیری می‌کند.

درنهایت باید گفت زبان شعرهای پشتکوهی با زبان نمایشنامه‌هایش قرابت زیادی دارد و از خلال هر دو گونه نوشتاری می‌توان مؤلفی را دید که راز زبان را دریافته و قادر است با چینش واژه‌ها دنیایی منحصربه‌فرد بیافریند.

بازدیدها: ۲۲

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *