انجماد صنفی انجمن حمل و نقل بندرعباس و عقب ماندن از قطار توسعه
پشت صحنه زد و بندهای سیاسی در سال انتخابات چه خبر است؟
حمل و نقل بار
گروه اقتصادی صدف نیوز- در شرایطی که تشکل‌های صنفی اقتصادی ازجمله اتاق بازرگانی هرمزگان یا اتاق اصناف بندرعباس در معادلات استراتژیک این استان مهم و نقشی کلیدی در سپهر اقتصادی ایران دارند، و نقش تعیین‌کننده‌ای در جریان استیفای حقوق صنفی و عمل به مسئولیت‌های اجتماعی ایفا می‌کنند اما به نظر می‌رسد که انجمن صنفی شرکتهای حمل و نقل بندرعباس طی ۲۶ سال (شروع فعالیت رسمی آنان در سال ۱۳۷۶ بوده است) فاقد چنین جایگاهی است و به‌کلی از قطار توسعه‌ی استان هرمزگان جامانده است!
این انجماد و کم کُنشی در وضعیتی توی چشم می‌زند که هرمزگان به‌عنوان مرکز ثقل ترانزیت و پایتخت حمل و نقل کشور، بخش عمده‌ای از ترافیک ترابری کالاهای کانتینری و محموله های تجاری را بر دوش می‌کشد و نهاد صنفی مرتبط با این حوزه نیز باید به همین نسبت دارای جایگاه، قدرت و تأثیرگذاری باشد اما همواره این زمزمه‌های قابل تامل وجود داشته که حضور گروهی اندک با تفکرات محفلی کهنه و پوسیده، پاشنه آشیل عملکرد صنفی به دلیل پیش گرفتن رویه شبه مافیایی و ایجاد برخی ارتباطات پشت پرده با نهادهای خاص شده است؛ نهادهایی که فقط به فکر منافع جناحی و گروهی خود هستند و «انتفاع عمومی صنف حمل و نقل»، «منافع استانی» و «منافع ملی» را در نظر نمی‌گیرند. این مسئله ی جدی، در روزهای نزدیک به انتخابات مجلس شورای اسلامی می‌تواند چالش‌های بزرگی را در ابعاد مختلف ایجاد کند.
کار زد و بندهای سیاسی در یک انجمن کاملاً تخصصی و اقتصادی، تا جایی بیخ پیدا کرده که برخی از شرکتهای حمل‌ونقلی در مظان اتهام دست داشتن در قاچاق سوخت قرار می‌گیرند اما صدایی رسا و قاطع برای شفاف‌سازی و اعاده‌ی حیثیت از این صنف زحمت‌کش بلند نمی‌شود و حتی فاجعه‌بارتر اینکه بحث‌های بسیاری در خصوص دخالت برخی از نمایندگان مجلس در خصوص مهره چینی برای تشکیلات صنفی و مدیریت شهرک تخصصی حمل و نقل بندرعباس به گوش می‌رسد اما باز هم شاهد واکنشی شایسته و بایسته برای ایفای حقوق صنفی شرکت های حمل و نقل جاده ای نبودیم؛ موضوعی که ضعف در اطلاع‌رسانی یا احیاناً صحت این ادعاها را به ذهن متبادر می‌کند.
در وضعیتی که نهادهای صنفی حوزه‌ی اقتصاد در هرمزگان ریشه‌دار به‌حساب می‌آیند و حرف این تشکل‌ها در سطح کشور خریدار دارد، توقع می‌رود تا با ایجاد بستری کاملاً عاری از سیاست پیشگی برای اعمال‌نظر تمام فعالان این حوزه، با خانه تکانی در شیوه به کارگیری خرد جمعی، زمینه‌ی تغییرات اساسی در انجمن صنفی شرکت های حمل و نقل جاده ای کالای بندرعباس فراهم شود و ضمن استفاده از تفکر جوانان خلاق، تجربیات صاحب‌نظران نوگرا و بهره مندی از ارشادهای پیشکسوتان بلندنظر این عرصه، چرخش فرمان به سمت میدان تحول آفرینی همچون تغییرات نوگرایانه هیات نمایندگان اتاق بازرگانی هرمزگان به وجود آید؛ تغییراتی که بی‌شک نه‌تنها تمام اعضای این صنف، بلکه تمامی اقشار صنوف اقتصادی هرمزگان و صنعت حمل‌ونقل جاده‌ای کشور را قدرتمندتر خواهد کرد.
از سوی دیگر بد نیست علامت سوال بزرگی روی ماهیت و شکل اجرای شهرک حمل و نقل بندرعباس نیز گذاشته شود!
چرا تاکنون این طرح اقتصادی نه تنها به ثمر ننشسته بلکه موجبات ناامیدی کارآفرینان صنعت حمل و نقل را نیز فراهم آورده است؛ این شهرک با رهبری “شرکت نگین ترابران خلیج فارس” در فضایی به وسعت ۱۵۰ هکتار، اراضی تفکیکی را به شرکتهای حمل و نقل واگذار کرده که با نوع فعالیت امروزی صنعت حمل و نقل جاده ای تناسبی ندارد، در این شهرک، بیش از ۱۰۰ شرکت حمل و نقل براساس ضوابط، تاسیس و راه اندازی شده است.
شرکت حمل و نقل دارای ۵ هزار متر زمین و ۵۰۰ متر ساختمان و فضای اداری و پارکینگ هستند؛ این در حالی است که براساس ضوابط جدید ابلاغ شده از سوی سازمان راهداری و حمل و نقل جاده‌ای، برای هر شرکت برخورداری از حدود ۱۰۰۰ متر زمین شامل ۲۰۰ متر فضای اداری و ۷۰۰ متر پارکینگ کافی است؛ با اندکی بررسی متوجه خواهیم شد که ضوابط تاسیس شرکت های حمل و نقل تغییر یافته و طرح و مدل طراحی و اداره شهرک های حمل و نقل در قالب پلتفرم سنتی آن متناسب با فعالیت کنونی حمل و نقل جاده‌ای نیست. بنابراین، عدم بهره وری شهرک حمل و نقل با توجه به اینکه در حال حاضر خدمات توزیع بار و صدور بارنامه راه را عهده دار است، در فضای اشتراکی نیز قابل خدمات رسانی به صاحبان کالا است و با پیشرفت فناوری و تکنولوژیکی، دیگر نیازی به استفاده از منابعی مانند زمین و ساختمان برای صرف هزینه های سنگین شهرک‌سازی نیست!
اکنون با طرح های جدیدی همچون شهر لجستیک ، پارک لجستیک و دهکده لجستیک در چنین فضای فیزیکی (شامل زمین هایی با کاربری صنعتی و حمل و نقل) می‌توان به سرمایه‌گذاری روی فعالیت های دارای ارزش افزوده پرداخت و از سویی دیگر، با ایجاد تغییر استراتژی در مدل کسب و کار شرکت های حمل و نقل جاده ای، می توانیم شاهد اشتغال زایی و خلق زنجیره ارزش دهی گسترده تری باشیم.
باتوجه به نزدیکی شهرک حمل و نقل به بزرگترین بندر بازرگانی ایران(بندر شهید رجایی) و مراکز لجستیکی پیرامونی آن، می توانستیم در سال ۱۴۰۲ یعنی حدود یک دهه پس از سنگ بنای شهرک حمل و نقل بندرعباس، این مجموعه به عنوان یک پارک لجستیک باشد و در نقش پشتیبان بندر شهیدرجایی عمل کند.
بیایید به گفتمان تغییر و تحول گرایی و توجه به مقتضیات زمانه، پاسخ مثبت بدهیم.
ساعت: ۱۲:۴۱ قبل از ظهر - ۱۴۰۲/۰۴/۲۸
بازدیدها: ۱۱۹
Loading ...
آخرین دیدگاهها